ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ, ΚΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ;
Η ομιλία του αξιολογότατου κυρίου Καπουτζίδη είμαι σίγουρη ότι συγκίνησε και έφερε προ των ευθυνών τους πολλούς από αυτούς που χλευάζουν, λοιδορούν, βιαιοπραγούν εις βάρος συνανθρώπων τους. Ήταν ένα ηχηρό χαστούκι στον ρατσισμό, που πολλές κοινωνικές ομάδες υφίστανται. Ας μην κρυβόμαστε! Τα ζητήματα που έθεσε είναι υπαρκτά και οι εν λόγω συμπεριφορές συχνές.
Παίρνοντας ως αφορμή αυτές τις δημόσιες τοποθετήσεις δεν μπόρεσα να μην αναρωτηθώ κι εγώ για τον εαυτό μου: για ποιο λόγο είμαι εγώ ο άνθρωπος με τα λιγότερα δικαιώματα στην εργασία μου (όσο την έχω), στη γειτονιά μου, στην πόλη μου, κε Πρωθυπουργέ; Για ποιο λόγο είμαι δαχτυλοδειχτούμενη; Γιατί δεν μπορώ να κυκλοφορήσω ελεύθερη; Γιατί με λοιδορούν από την τηλεόραση, τα ραδιόφωνα και τον Τύπο οι μεγαλόσχημοι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί; Γιατί πολλοί κραυγάζουν ότι δεν αξίζω τον μισθό μου ή μια θέση στη ΜΕΘ; Γιατί από πολίτης μετετράπην σε παρία; Γιατί ακόμα και η δικαιοσύνη θεωρεί συνταγματικώς ανεκτό το κράτος να με καταδικάσει σε ασιτία, αν δεν υπακούσω σε μία εντολή που προσβάλλει την τιμή και την αξιοπρέπειά μου;
Πολλά τα ερωτήματα και είμαι σίγουρη ότι ο Πρωθυπουργός από εκεί ψηλά που στέκεται δεν θα μπορέσει (μάλλον δεν θα θελήσει) να απαντήσει. Άλλωστε τι είμαι εγώ για να μου απαντήσει ο δεύτερος άρχων της χώρας (ο πρώτος άρχων είναι η ΠτΔ, μην ξεχνιόμαστε!); Και επειδή δεν θα το κάνει εκείνος, θα το κάνω εγώ για αυτόν (ναι, Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει, τη γνωρίζουν καλά αυτήν την παροιμία οι πολιτικοί της χώρας μας).
Έχω τα λιγότερα δικαιώματα, γιατί δε δέχτηκα το αυτονόητο, να προχωρήσω σε μια ιατρική πράξη την οποία δεν επιθυμώ, καθώς έχω επιλέξει έναν άλλο, εναλλακτικό, τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων υγείας μου. Είμαι δαχτυλοδειχτούμενη, γιατί δεν επιθυμώ να σκύψω το κεφάλι, δεν επιθυμώ να παραχωρήσω το μπράτσο μου, δηλ. τη δύναμή μου σε αυτόν που θα έπρεπε να με υπηρετεί κι όχι να με διατάζει. Αυτοί που κραυγάζουν το κάνουν γιατί δεν μπορούν να ανεχτούν τη διαφορετικότητα (όσο κι αν λένε το αντίθετο για τα μάτια του κόσμου), δεν αντέχουν να ξέρουν ότι γύρω τους υπάρχουν κάποιοι που αρνούνται να ενταχθούν στην αγέλη και να συμμορφωθούν.
Και για αυτό, επειδή δε συναινώ να σας παραδώσω το σώμα μου για να ασελγήσετε πάνω του, επειδή δε συναινώ να ενδώσω σε εκβιασμούς, επειδή δε συναινώ να συνταχτώ με φασιστικές πρακτικές ,γι αυτό με αποκαλείτε «αρνητή». Γιατί αρνούμαι να χορέψω στο σκοπό που εσείς παίζετε, αρνούμαι τον φόβο που θέλετε να κυριέψει τις ψυχές μας, αρνούμαι το παράλογο.
Μου γυρίσατε τον κόσμο ανάποδα και ξέρω ότι «για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ». Όμως εσείς δεν γνωρίζετε ότι είμαι δουλευταρού και έχω ήδη σηκώσει τα μανίκια . Όχι για να ξαναγυρίσω εκεί που ήμουν ,αλλά για να φτιάξω έναν καλύτερο κόσμο. Όχι για μένα, ίσως είναι αργά. Για τα παιδιά μου!
Κύριε Καπουτζίδη, ευχαριστώ για την έμπνευση!
Κε Πρωθυπουργέ, δε χρειάζομαι τις απαντήσεις σας. Τις έδωσα όλες μόνη μου!
Μια μη εμβολιασμένη. Μία από τους πολλούς!
Π.Α.
コメント