Ένα όμορφο απόγευμα Κυριακής κάπως κρύο αλλά ηλιόλουστο και καθαρό, ανηφορίζοντας προς την Ακρόπολη συναντήσαμε μια παρέα από ανθρώπους που τους έφερε κοντά η αγάπη για την παραδοσιακή μουσική. Οι άνθρωποι αυτοί απευθύνοντας ένα διακριτικό κάλεσμα, εκδήλωσαν έμπρακτα με τον δικό τους ιδιαίτερο και συγκινητικό τρόπο τη συμπαράστασή τους προς τους υγειονομικούς που έχουν τεθεί σε αναστολή τέλεσης καθηκόντων.
Ο ήχος της τσαμπούνας και της λύρας σε μία μουσική συνεννόηση, μαζί και με άλλα όργανα συνταίριαξε αρμονικά με τα βήματα των χορευτών αναδεικνύοντας ένα κομμάτι της κουλτούρας μας, το οποίο έχει αρχίσει να απουσιάζει αισθητά από την καθημερινότητα μιας πόλης όλο και περισσότερο παραδομένης σε ένα αγχώδες και αγωνιώδες γίγνεσθαι.
Μακριά από τα "jingle bells" των εμπορικών καταστημάτων, οι περαστικοί σε μια στιγμή εσωτερικής ανάπαυλας, ένιωσαν κάποιες χορδές να πάλλονται στο άκουσμα αυτών των ήχων.
Ήχων που έχουν τη δύναμη να παρασέρνουν σε αναπολήσεις και μνήμες από ιδιαίτερες πατρίδες, να ζωντανεύουν εικόνες από ταξίδια στα βαθυγάλανα νησιά της αθωότητας, να μεταφέρουν την καρδιά μας στα ορεινά χωριά και τις πλατείες των παιδικών μας χρόνων.
Οι άνθρωποι της παρέας αυτής, κάποιοι εκ των οποίων επαγγελματίες μουσικοί που δεν καταδέχονται να εμφανίζονται πλέον στο χώρο της δουλειάς, τους αρνούμενοι να ψυχαγωγήσουν ένα επιλεγμένο κοινό και που σαφώς λόγω των επιλογών τους αντιμετωπίζουν τα δικά τους προβλήματα, ανέδειξαν με την κίνηση αυτή συμπαράστασης τις καταβολές της παραδοσιακής μας τέχνης.
Μας υπενθύμισαν ποια είναι τα υλικά από τα οποία δομείται η κουλτούρας μας: η Ανθρωπιά, το Φως και η Αγάπη για τον Συνάνθρωπο.
Η μουσική ενώνει δεν αποκλείει κανέναν, δεν διαχωρίζει ανθρώπους, δεν διχάζει, στέκεται αλληλέγγυα, αγωνίζεται. Λένε εκείνοι και εμείς δε μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε.
Γράφει : Με δάκρυα συγκίνησης, πασπαλισμένο με γέλια χαράς.
Υγειονομικοί κατά της Υποχρεωτικότητας Δίκτυο 30 Νοσοκομείων/ Δομών Υγείας και ΕΚΑΒ
Коментарі